جنایتکار جنگی را تشویق نکنید/ در تقبیح حضور بی‌شرمانۀ نتانیاهو در کنگره آمریکا

بومن در این مقاله تصریح می کند: «وجدان آمریکایی، صلح‌طلب و آکنده از خشمی است که در کنگره ابراز نمی‌شود و بازتاب نمی‌یابد. حضور نتانیاهو و سخنرانی بی‌شرمانۀ او، لگدمال‌کردنِ خواستۀ اکثریت آمریکایی‌ها است.»

منبع: گاردین
تاریخ انتشار: 24 جولای 2024
نویسنده: جمال بومن
مترجم: لیلا احمدی

➖➖➖➖➖➖➖➖➖

"جمال آنتونی بومن" سیاستمدار 48 سالۀ آمریکایی از جناح دموکرات است که به نمایندگی از حوزۀ شانزدهم نیویورک از سال 2021 در مجلس نمایندگان مشغول به کار است. او بنیان‌گذار و مدیر سابق «آکادمی کورنرستون» است که با راهبرد اقدام اجتماعی و با هدف ارائۀ خدمات آموزشی به اقلیت‌ها تأسیس شده است. بومن پس از رخداد هجوم به ساختمان کنگرۀ ایالات متحده در ژانویۀ 2021، لایحۀ نظارت کنگره بر عملکرد ناعادلانۀ پلیس را مطرح کرد تا کمیسیونی برای تحقیق پیرامون رخدادهای مشابه تشکیل شود.

او در این مقاله به "تمجید نمایندگان کنگره از نتانیاهو" تاخته و حمایت از او را مایۀ وهن دموکراسی قلمداد کرده است. بومن معتقد است که رویکرد رهبران آمریکا با مواضع و مطالبات مردم مغایرت دارد و روشن است که نتانیاهو جنایتکار جنگی است. به نظر نویسنده، رخدادهایی مثل حضور سرفرازانۀ نخست‌وزیر اسرائیل در ساختمان کنگره و تشویق پرشور نمایندگان در حمایت از او، اخلاقی نیست و می‌تواند بر شکاف قدرت و مسئولیت بیفزاید.

شایان ذکر است که مقالات ترجمه‌شده در این بخش، صرفاً بازتاب دیدگاه نویسنده و در راستای بررسی مطبوعات جهان است.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
عصر ایران/ ترجمه: دولت فدرال ما خوشش می‌آید که در نگاه جهان، پرچم‌دار صلح، دیپلماسی و حقوق بشر انگاشته شود. ما می‌خواهیم رهبرانی همدل و ائتلاف‌ساز به نظر آییم و دست در دست هم دهیم تا همۀ مشکلات جهان حل شود؛ ولی حقیقت این است که چنین شمایل خیرخواهانه‌ای نداریم و ذات راستینمان در محافل قدرت رخ می‌نماید.

بنیامین نتانیاهو، چهارشنبه برای سخنرانی در پیشگاه نمایندگانِ کنگره به خانۀ ملت آمد. حضور در این مکان، از بزرگ‌ترین افتخارات رهبران خارجی است و ما نخست‌وزیر اسرائیل را در شرایطی به این‌جا فراخوانده‌ایم که دولت او ازسوی «دیوان بین‌المللی دادگستری (دادگاه لاهه)» به نسل‌کُشی متهم شده است.

در این برهه از تاریخ، دموکراسی و جامعۀ مدنی‌مان چنان خوار گشته که از جنایتکاری منفور به‌مثابۀ سپهسالاری دلیر برای سخنرانی در نشست کنگره دعوت می‌کنیم. مگر او همان موجود قسی‌القلبی نیست که صدها هزار غیرنظامی فلسطینی، خاصه زنان و کودکان را با شقاوت تمام به خاک و خون کشیده است؟ باید از خودمان بپرسیم که چگونه می‌خواهیم ابرقدرتِ بی‌طرف، حافظ صلح و نمایندۀ ملت‌های جهان باشیم؟ اصلاً ما به‌عنوان نمایندگان ملت، خواهان چه هستیم؟ حمایت از جنایتکار جنگی نباید پاسخ ما باشد.

ماه گذشته، سارا، نوجوان 17 سالۀ اهل غزه را دیدم که نیروهای اسرائیلی خانه‌اش را بمباران کرده بودند. هر دو برادرش را از دست داده بود و روی بدنش آثار سوختگی عمیق دیده می‌شد. یک ماه حبس بود و نمی‌توانست برای درمان خارج شود، چون نیروهای اسرائیلی خانه را محاصره کرده بودند. شانس با او یار بود و توانست برای درمان به ایالات متحده بیاید، ولی هنوز نگران امنیت خانواده‌ای است که در آن جهنم به‌سر می‌برند.

همچنین با خانواده‌های گروگان‌هایی ملاقات کردم که می‌گفتند نتانیاهو همچنان به مجازات دسته‌جمعی ادامه می‌دهد و می‌ترسیدند که عزیزانشان مثل سایر قربانیان به‌دست نظامیان اسرائیلی کشته شوند.

این قبیل روایت‌ها فراوان‌اند و من امروز حس جان‌فرسایی دارم. از ورود شادمان و خرامانِ این مرد و تشویق بی‌امانِ نمایندگان کنگره خشمگین و منزجرم. او مسئول نابودکردن خانواده‌های بی‌شمار و کشتار غیرنظامیانِ اسرائیلی و فلسطینی است و حالا با افتخار به این‌جا آمده تا بتواند بار دیگر بر حمایت و بودجۀ ما سوار شود و سکویی برای حملات بعدی‌اش بسازد.

نتانیاهو در رفتار فاشیستی و نسل‌کُشی، ید طولایی دارد و اقدامات آغازینش در حمایت از شبه‌نظامیان به بی‌ثباتی در فلسطین دامن زده است. (م. برخی تحلیل‌گران ازجمله توماس‌فریدمن بر این عقیده‌اند که دولت اسرائيل به قدرت‌گیریِ مادی حماس کمک کرده است. فرض بر این است که این دو جناح از ضدیت با یکدیگر سود می‌برند و ازاین‌رو نتانیاهو در برابر کمک‌های بین‌المللی و سرمایه‌گذاری‌هایِ شبه‌نظامیان، مقاومتی نداشته و گاه حتی آن را تقویت کرده است.) او مسئول بازداشت غیرقانونی فلسطینیان، گسترش بی‌رویۀ شهرک‌ها در کرانۀ باختری، راهبرد «چمن‌زنی» (اشاره به نسل‌کُشی فلسطینیان) و کشتار بی‌رحمانۀ ده‌ها فلسطینی در حملات هولناک نظامی است. او همۀ تلاش خود را به کار گرفت تا دادگستری ملی را منحل کند، بنابراین نمی‌تواند در برابر واکنش‌های دادخواهانه پاسخگو باشد و خود را با بازیگران راست افراطی مانند «ایتامار بن گویر» (وزیر امنیت ملی اسرائیل) که خواستار آوارگی دسته‌جمعی فلسطینی‌ها است، همسو کرده است.

در اسرائیل نیز هزاران نفر به مدیریت جنگی نتانیاهو معترض‌اند. آن‌ها معتقداند که سیاست تندروانۀ بی‌بی، گروگان‌های اسرائیلی را بیشتر در معرض خطر قرار داده است. معترضان خواستار آتش‌بس و مذاکرۀ طرفین برای تأمین امنیتِ غیرنظامیان در اسرائیل و غزه‌اند. روز سه‌شنبه هزاران نفر در مقابل ساختمان کنگره تظاهرات کردند و خواستار آتش‌بسِ فوری و پایدار و آزادی گروگان‌ها شدند.

بسیاری از مردم آمریکا و مردم سراسر جهان از سیاست آشتی‌جویانه حمایت می‌کنند. وجدان آمریکایی، صلح‌طلب و آکنده از خشمی است که در کنگره ابراز نمی‎‌شود و بازتاب نمی‌یابد. حضور نتانیاهو و سخنرانی بی‌شرمانۀ او، لگدمال‌کردنِ خواستۀ اکثریت آمریکایی‌ها است. بیشتر اعضای کنگره به جای پیوستن به این فشار جمعی، بر هنجارهای نهادی و رویکرد نئولیبرالی در سیاست خارجی متمرکزاند.

اگر رهبران ما بخواهند ارادۀ مردم را نادیده بگیرند، سیستم سیاسی و اجتماعی و نظام دموکراتیک فرومی‌پاشد. همۀ ما باید از قتل‌عام کودکان و افراد بی‌گناه در داخل و خارج از کشور خشمگین باشیم. ما باید این خشم را در سالن‌های کنگره فریاد بزنیم تا رهبرانمان چاره‌ای جز شنیدن نداشته باشند.

ما به آتش‌بس پایدار و آزادی گروگان‌ها نیاز داریم. به جهانی نیاز داریم که انتقاد از رهبران و دولت‌ها با انگ یهودستیزی و قوم‌ستیزی همراه نباشد. ما به تغییر پارادایم در مواجهه با مسئلۀ اسرائیل و فلسطین نیاز داریم. زمان آن رسیده که جایگاه خود را در شاکلۀ دموکراتیک از نو ارزیابی کنیم و کارمان همسویی و حمایتِ چشم‌و‌گوش‌بسته از نتانیاهو و دولت نسل‌کُش‌اش نباشد؛ زیرا چنین حمایتی ظالمانه است و سرنوشت صدها هزار غیرنظامیِ بی‌گناه و سمت‌و‌سویِ دموکراسی ما به آن بستگی دارد.